Z uczeniem się języków innych narodów bywa jak z nauką gry na instrumencie muzycznym – trzeba wiele się napracować, cechować się anielską cierpliwością, a z mozołem osiągnięte efekty błyskawicznie idą w niepamięć, jeśli tylko zaprzestaje się ćwiczyć zdobyte umiejętności. Stąd chłopiec, który uczył się w dzieciństwie w szkole muzycznej lub językowej, a później już więcej nie miał w ręce saksofonu i nie posługiwał się każdego dnia językiem angielskim, ten jako dojrzały dżentelmen musi rozpocząć edukację niemalże od podstaw, oczywiście, o ile wymaga tego konkretna sytuacja życiowa.